Ακίνδυνα Γκάλοπ (ή whoa Paschos, whoa)

Καυτηριάζει ο Πάσχος Μανδραβέλης τα τηλεοπτικά μέσα για τον τρόπο με τον οποίο κάλυψαν τη σύγκρουση Χεζμπολάχ-Ισραήλ. Εκεί αποδίδει το υψηλότατο ποσοστό των Ελλήνων (79%) που θεωρούν ότι το Ισραήλ ξεκίνησε τον πόλεμο. Εύστοχα κάνει διάκριση με το επίσης υψηλό ποσοστό των Ελλήνων (51%) που τάσσονται με τη Χεζμπολάχ, μιας και αυτό αφορά σε πεποίθηση κι όχι σε γεγονός. Και επειδή, κατά τα φαινόμενα, ο ίδιος γνωρίζει ότι τον πόλεμο δεν τον ξεκίνησε το Ισραήλ (γεγονός 1) και ότι τον πόλεμο τον ξεκίνησε η Χεζμπολάχ (γεγονός 2) θεωρεί ότι υφίσταται μια άγνοια των γεγονότων αυτών από την ελληνική κοινωνία.

Η ερώτηση στο γκάλοπ ήταν, «Ποιος πιστεύετε ότι ξεκίνησε τον πόλεμο στο Λίβανο; Το Ισραήλ ή η Χεζμπολάχ;». Οι απαντήσεις κατηγοριοποιήθηκαν ως εξής: Το Ισραήλ, Η Χεζμπολάχ, δεν ξέρω/δεν απαντώ. Και πως θα μπορούσαν αλλιώς αφού στην ερώτηση υπάρχει υποχρεωτική διάζευξη; Πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος με την εκτίμηση ότι τον πόλεμο τον ξεκίνησαν "και οι δύο", δεν είχε τη δυνατότητα να απαντήσει. Οπότε προσμετράται στα δ.ξ./δ.α.

Κάποιος άλλος όμως που δεν πιστεύει ότι τον πόλεμο τον ξεκινήσανε "και οι δύο", αλλά "περισσότερο το Ισραήλ και λιγότερο η Χεζμπολάχ" δεν είναι λογικό να καταλήξει στην απάντηση "το Ισραήλ"; Φταίει ο ερωτώμενος που δεν διαλέγει "δεν ξέρω/δεν απαντώ", αλλά εκείνη από τις υποδεικνυόμενες απαντήσεις που του φαίνεται εγγύτερα στη γνώμη του;

Και καλά οι Μινωτήδες και οι Παξινές της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας. Ο Μανδραβέλης που είναι μετρημένος, σοβαρός, έξυπνος και πάνω απ' όλα είρων με τον Σαλπιγγίδη, μελέτησε καθόλου τις ερωτήσεις πριν αξιολογήσει τις απαντήσεις;

(και το κυριότερο, γιατί στα πλαίσια των ίσων αποστάσεων η ειρωνία Σαλπιγγίδη-Νασράλα δεν συνοδεύεται από αντίστοιχη Γκαλίνοβιτς-Χαλούτζ;)

Το 53% των αμερικανών θεωρεί ότι ο πόλεμος ξεκίνησε από την Χεζμπολάχ. Και το 15% από το Ισραήλ. Μετά από μια περίπλοκη προσθαφαίρεση, που ο χώρος δεν επιτρέπει να αναλύσω, παίρνουμε ένα 32% δ.ξ/δ.α.

Αυτό το 32% υποτίθεται πως αποτελεί κάποιου είδους τεκμήριο κριτικής σκέψης. Ξέρετε, ο φιλελευθερισμός, ο ορθολογισμός, ο χωρισμός εκκλησίας-κράτους (αυτό πάει με όλα), η θεωρία της εξέλιξης, το φθηνό ίντερνετ. Ειδικά το τελευταίο είναι πολύ μεγάλη υπόθεση.

Εγώ ας πούμε το χρησιμοποίησα για να βρω άλλες παρόμοιες δημοσκοπήσεις. Σαφώς αντιδραστική ενέργεια, αποτέλεσμα της πολυετούς παρακολούθησης τηλεόρασης. Ειδικά τον Κανελλάκη του Μέγκα να τα παίρνει στο κρανίο άγρια χαράματα ενώπιον της ανίκανης να αντιδράσει Λεονάρδου, αυτό δεν το χάνω με τίποτα. Η καλύτερη αφύπνιση. Είμαι ανορθολογικό άτομο, τι να κάνω;

Και το έφερε έτσι ο έξυπνος σχεδιασμός του γκούγκλου ώστε όχι μόνο να βρω δημοσκόπηση με το ίδιο, ουσιαστικά, ερώτημα αλλά επιπλέον να είναι και της ίδιας εταιρίας!!!

Washington Post-ABC News Poll

The Washington Post Monday, August 7, 2006

This Washington Post poll was conducted by telephone August 3 - 6, 2006 among 1,000 randomly selected adults nationwide. Margin of sampling error for overall results is plus or minus three percentage points. Sampling error is only one of many sources of error in this or any other public opinion poll. Fieldwork by TNS of Horsham, PA.

Who do you think is more to blame for the current conflict between Israel and Hezbollah in Lebanon - (Israel), (Hezbollah), or both equally?

Israel	Hezbollah	Both equally	Other	No opinion
7	39	46	1	6

Τρομερό; Ξαφνικά, απλά δίνοντας την επιλογή "και οι δύο" το 32% δ.ξ/δ.α κατέβηκε στο 6% + 1% του "άλλο". Και να σκεφτεί κανείς ότι εκείνο το equally, στην Ελλάδα σε μια χώρα όπου οι ίσες αποστάσεις δεν χαίρουν ιδαίτερης εκτίμησης, πάλι θα προκαλούσε "παραμόρφωση".

Ναι, ναι, ξέρω. Δεν είναι "ουσιαστικά" το ίδιο ερώτημα γιατί άλλο "ποιος ξεκίνησε" κι άλλο "ποιος φταίει". Μόνο που η ίδια η Gallup International στο δελτίο τύπου, εξηγώντας τα ευρήματα από τις απαντήσεις στην ερώτηση αυτή ("Who do you think initiated the war..."), χρησιμοποιεί εφτά φορές τη λέξη blame.

Στο βάθος η Ρίτα τραγουδάει Put the blame on Hezbollah.

(and remember, when I say whoa ... I MEAN WHOA)

Ακίνδυνος Μετασχηματισμός

Όταν ένας άνθρωπος (π.χ. απαγωγέας) πειθαναγκάζει έναν άλλο άνθρωπο (π.χ. απαχθείσα) να τον εμπιστευτεί, τότε αυτό ονομάζεται σύνδρομο της Στοκχόλμης.

Όταν μια ομάδα ανθρώπων (π.χ. στρατός κατοχής) πειθαναγκάζει μια άλλη ομάδα νθρώπων (π.χ. λαός κατεχόμενης χώρας) να την εμπιστευτεί, τότε αυτό ονομάζεται "to win hearts and minds".

(ακόμα μία κλασσική περίπτωση μετασχηματισμού της ποσότητας σε ποιότητα)

Ακίνδυνη Απάθεια

Ότι το σάιτ της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοεπιστημόνων κλείνει αισίως πέντε μέρες χακεμένο δεν συνιστά απαραιτήτως τεκμήριο intelligent design.

Ότι από σήμερα η αρχική σελίδα της ΠΕΒ ανακατευθύνει τον επισκέπτη στο φόρουμ των χάκερ, κι αυτό δεν είναι αναγκαίο να θεωρηθεί ότι ενισχύει τη θεωρία της εξέλιξης.

Αλλά πια τόση αδιαφορία;

υ.γ. Όταν λέω ότι κλείνει πέντε μέρες χακεμένο εννοώ τουλάχιστον πέντε. Κάνω την αισιόδοξη υπόθεση ότι χακεύτηκε τη μέρα που το αντιλήφθηκα εγώ.

Ακίνδυνο Σοκ

Χακεύτηκε το σάιτ της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοεπιστημόνων!

Ακίνδυνη Γιορτή

Σήμερα 24 Αυγούστου, Κοσμά του Αιτωλού, είναι η εθνική εορτή όσων ζουν στη κοσμάρα τους.

Τα καλύτερα εύχομαι.

Ακίνδυνη Εξέλιξη

Συνέντευξη του Ζαχαρία Σκούρα στην Γιάννα Παπαδάκου (διάρκεια σχεδόν 10 λεπτά, σε mp3 σχεδόν 4,5 μεγαβυτία)

Σχετικά με τη διδασκαλία της θεωρίας της εξέλιξης εννοείται.

Δόθηκε στις 21/8/2006 στο ραδιόφωνο του Σκάι. Για το πρόβλημα του ήχου, μόνο πάνω στη φωνή του Σκούρα, ευθύνεται είτε η θεία πρόνοια (μετά ή άνευ εισαγωγικών) είτε ο ηχολήπτης του Σκάι. Διαλέγετε και παίρνετε.

Πάντως μου κάνει εντύπωση αυτή η πίστη πως η μεταφορά της θεωρίας της εξέλιξης από τη διδακτέα στην εξεταστέα ύλη θα έχει τα υποσχόμενα αποτελέσματα. Γιατί το λέω αυτό;

What was apparent was that there was not a massive amount of difference between the two groups. The students who answered the questions correctly were in a clear minority in both groups. This strongly points towards a great deal of confusion about the nature of evolution and what is meant by the term 'theory'. The group who were given material to read about evolution and ID had an improved percentage of correct answers over the group who read nothing. This strongly points towards the benefits of teaching students about evolution and actively explaining why ID is wrong.

Interestingly both sets of students had relatively high numbers who used the 'don't know' option. This would again point towards a high level of confusion. Within the set of students who undertook the reading, only 3% answered 'don't know' to the question “What is evolution?”, perhaps suggesting that the reading had been of benefit. At the same time 59% answered that evolution was only one of many theories that lacks evidence. This is hardly a percentage that inspires confidence in the biology teaching of secondary schools! On a serious note it does strongly indicate that there is a real problem that needs to be addressed at university level if we are not to fail our students, and one wonders if the biology teachers are merely the result of this problem in the first place! Evolution is not as clear-cut in young people’s minds as we would like it to be; it is not enough to simply teach why A is wrong and B is right, trusting that the inherent logic is taken as read. Teaching methods must evolve to combat a new species of ignorance: intelligent design.

Όχι, δεν πρόκειται για την (σουιτ χοουμ) Αλαμπάμα

Ακίνδυνος Συνειρμός

«Είναι δυνατόν να έφτιαξε τόσο έξυπνο σκίτσο ο Στάθης;»

Αυτή ήταν η πρώτη μου σκέψη όταν διάβασα βιαστικά το σχετικό σχόλιο του Αθήναιου. Αφηρημένος και μη θέλωντας να ζορίσω το μυαλό μου πήρα σαν δεδομένο πως πρόκειται για ένα σκίτσο που αφορά τον πόλεμο Ισραήλ-Χεζμπολάχ.

Σαν Πάσχα δεν λογάριασα το χριστιανικό. Αλλά το εβραικό. Δηλαδή το Πέρασμα.

Παρένθεση: Ο μύθος δεν θέλει τους εβραίους να κάνουν ανθρωποθυσίες τυχαίων χριστιανόπουλων. Δεν θυμάμαι μάλιστα αν τους πίνουν και το αίμα. Αρπάζουν ειδικά τα χριστιανόπουλα εκείνα που δεν τρώνε όλο το φαΐ τους. Πλήρης διαστροφή δηλαδή.

Επιστροφή. Εμένα λοιπόν το μυαλό μου πήγε στην προετοιμασία των εβραίων για την αναχώρηση από την Αίγυπτο. Για όσους, και όσες, την ώρα των θρησκευτικών (που οι άθεοι ορθολογιστές θέλουν να καταργήσουν αλλά δεν θα τους περάσει, χου χου χου) έκαναν τσιχλόφουσκες να θυμίσω πως το χαρτάκι εκτός από γάλα, καφέ, όσπρια, άζυμο ψωμί έλεγε και για ένα αρνάκι με το αίμα του οποίου θα σημάδευαν την πόρτα τους.

Ώστε οι άγγελοι να ξέρουν σε ποια σπίτια θα μοιράσουν ουαν γουέι τίκετς.

Τα χρόνια πέρασαν. Οι άνθρωποι εφηύραν τη τηλεόραση και το ίντερνετ. Απομακρύνθηκαν από το θεό. Η αλαζονεία τους οδήγησε να αντικαταστήσουν τους αγγέλους με αεροπλάνα. Και ο θεός τους τιμώρησε γι' αυτό. Πλέον από το δέκα χιλιάδες πόδια ο πιλότος αδυνατεί να διακρίνει ποιες πόρτες είναι ματωμένες και έτσι εκτός από ένοχα θύματα έχουμε και αθώα.

Ε, να λοιπόν που ο πιστός φίλος του ανθρώπου, ο ορθολογισμός, έβγαλε νοκ άουτ το θεό. Οι ισραηλινοί στείλανε αυτά τα ωραία τηλεφωνήματα.

"Είμαστε μια νέα εταιρία και στα πλαίσια προωθητικών ενεργειών του brand name μας είμαστε στην ευχαριστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι μετά από κλήρωση κερδίσατε ταξίδι με έξοδά σας στο βόρειο λίβανο. Το δώρο σας δεν ανταλλάσεται με χρήματα γι' αυτό ξεκουμπιστείτε αμέσως".

Get it? Τι έκανε ο ισραηλινός στρατός με τα τηλεφωνήματα; Προετοίμαζε το Passover των κατοίκων του Λιβανου.

Δεν θα ήταν ώραιο σκίτσο;

Ακίνδυνη Μαλακία

My dear boyzzz, Αθήναιε και oi-skies-milan, this was *ΚΥΡ*

Ώρες-ώρες αισθάνομαι εντελώς μαλάκας. Εντάξει όχι μόνο ώρες-ώρες. Και μεγαλύτερα τέρμινα. Τόσο απίστευτα μαλάκας νιώθω που αναρωτιεμαι γιατί δεν είμαι εγώ επικεφαλής της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος (huge pun intended).

Γράφει ο oldboy ένα πτητικό άρθρο για τον Στάθη. Και εκεί ο Αθήναιος, για να δείξει τον αντισημιτισμο του λεγάμενου, περιγράφει ένα σκίτσο του Στάθη.

Στο οποίο σκίτσο, του Στάθη, εικονίζεται ο Σαρόν να ετοιμάζεται να σκοτώσει παλαιστίνιους. Και εξηγεί την πράξη του σαν προετοιμασία για το Πάσχα.

Εν συνεχεία ο oi-skies-milan, απαντώντας στον Αθήναιο, διευκρινίζει ότι το σκίτσο αφορύσε την δολοφονία του σεΐχη Γιασίν και το τοποθετεί χρονικά λίγο πριν το δικό μας Πάσχα.

Ας πιάσουμε τα χαρντ φακτς, που λέμε και στο χωριό. Ο Γιασίν εκτελέστηκε στις 22/3/2004. Τσεκαρισμένο. Και το ορθόδοξο Πάσχα το 2004 ήταν στις 11/4/2004. Τσεκαρισμένο από το Ωρολόγιο και δεν σηκώνω αμφισβήτηση, χου χου χου.

Α! Ο oi-skies-milan μεταφέρει και την πληροφορία ότι το επίμαχο σκίτσο, του Στάθη, διεγράφη από την online Ελευθεροτυπία.

Ο Αθήναιος το πάει παραπέρα και υπαινίσεται ότι το σκίτσο, του Στάθη, διεγράφη υπό το φόβο συνεπειών από χώρους αγέλαστους και επίρροους (τη λέσχη Μποντυμπιλντερμπεργκ αι πρεζούμ).

Ως εδώ τα βρήκα όλα απολύτως λογικά και πιστευτά. Δεν ξέρω αν το ξέρετε, αλλά αν κάποιος ισχυρισμός δεν περιέχει λότζικαλ φάλασυ (ένα είδος τρπικού δέντρου με τα φύλλα του οποίου τρέφονται οι πιγκουίνοι στο βόρειο πόλο), δεν υπάρχει λόγος να εξετάζουμε είναι αληθής.

Φευ, οι νεανικές συνήθειες δεν αποβάλλονται ποτέ. Τα γέρικα σκυλιά δεν μαθαίνουν καινούρια κόλπα. Και, που να πάρει και να σηκώσει, οι συνταξιούχοι χάκερ προγραμματιστές δεν πεθαίνουν ποτέ, απλώς αργοσβήνουν (αν ήμουν ο Στάθης θα συμπλήρωνα, στο μούχρωμα του δειλινού).

Στις 23/3/2004, την επομένη της εκτέλεσης Γιασίν, ο Στάθης δημοσιεύει αυτό το σκίτσο

και το σχόλιο "Κάνει φόνους ο Σαρόν είπατε; Με τέτοια πνευματική ανάπτυξη γύρω μας, παντού στον πλανήτη, με την πείνα νομιμοποιημένη και το κέρδος θεό, τι άλλο να κάνει ο άνθρωπος;". Αν κάνετε κλικ αντιστοίχως, κι εφόσον δεν έχει επέμβει η λέσχη Μπιλντερχαμπουργκερ στο μεταξύ, θα δείτε σκίτσο και σχόλιο στις σχετικές σελίδες της Ε.

Για κάποιους η συγκεκριμένη χρήση της σβάστικας μπορεί να είναι επιλήψιμη. Ακόμα και τεκκμήριο αντισημιτισμού. Δεν το εξετάζω, αν και προσωπικά τη θεωρώ θεμιτή. Σίγουρα όμως το συγκεκριμένο σκίτσο δεν είναι αυτό στο οποίο αναφέρονται τα dear boyzzz.

Στην έκδοση της 24/03/2004 στον ναυτίλο και στα σκίτσα δεν υπάρχει κάτι που να "δείχνει" προς τον Γιασίν και τον Σαρόν. Επίσης δεν διαφαίνεται απουσία σκίτσου.

Εμένα αυτό που με τσίγκλισε ήταν ο ισχυρισμός περί αφαίρεσης του σκίτσου. Χωρίς να μπω σε τεχνικές λεπτομέρειες, δεν κατάφερα να βρω κάποια ένδειξη απουσίας δημοσιευμένου σκίτσου. Από την άλλη, χοντράδες αυτού του στυλ δεν θα έλεγα ότι είναι και εντελώς ασυνήθιστες. Οπότε αντί να παραιτηθώ έβαλα μπρος τα μεγάλα μέσα. Το γκουγκλ, που έχει άλλωστε προσφέρει στιγμές γέλιου και στο παρελθόν.

Πες μου γκούγκλε που είναι ο Στάθης, ο Σαρόν και το Πάσχα; Που είναι, οέο;

Ποιός να το περίμενε; Εκεί που εγω, ο μαλάκας, έψαχνα για ασυνέχειες στα primary key των εικόνων στο σάιτ της Ε, ο γκούγκλος μου σέρβιρε τη σχετική σελίδα πρώτη και καλύτερη. Γι' αυτό δεν θα γίνω ποτέ χαλίφης στη θέση του χαλίφη της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος.

Να λοιπόν που παρά τις αρκουδιές των ελευθεροτυπαίων, κατ' απαίτηση των μπιλνερμπεργκεραίων, το σκίτσο επεβίωσε στον γκούγκλο με τη μορφή αποθηκευμένου αντίγραφου μιας σελίδας του Ζαν Κοέν. Χα, του Κοέν λοιπόν, χμμμμμ. Οπερ έδει δείξαι (τα γράφω και χαχανίζω την ίδια στιγμή μόνος μου, σαν ο μαλάκας).


Μια στιγμή! Αυτό δεν είναι σκίτσο του Στάθη!

Φασισμός! Προδοσία! Τα λεφτά μας πίσω!

Ως εδώ έγραφα και γελούσα. Πιστέψε με, γελούσα στ' αλήθεια σαν παιδί, που έχει πιάσει κώτσους τους μεγάλους.

Ασήμαντη λεπτομέρεια, ο Κοέν αναφέρει σαν ημερομηνία δημοσίευσης την Κυριακή του Πάσχα 4/4/2004. Αλλά 4/4/2004 ήταν η Κυριακή των Βαΐων, και όπως συνηθίζεται από κτίσεως τυπογραφικής Ρώμης η πασχαλιάτικη Ε κρεμάστηκε στα περίπτερα το Μ. Σάββατο 10/4/2004. Ασημαντότερη λεπτομέρεια, το 2004 κατόπιν ενεργειών της οικογενείας Αγγελοπούλου (αυτοί είναι κύκλοι Αθήναιε) ενόψει Ολυμπιακών Αγχόνων το Πάσχα Ελλήνων και Λατίνων συνέπεσε.

Εντάξει, το λαθάκι του Κοέν με την ημερομηνία εκτός από ανώδυνο είναι και εκ παραδρομής. Υποθέτω μπερδεύτηκε με το εβραϊκό Πάσχα (νομικό Φάσκα το αναφέρει το Ωρολόγιο) που ήταν στις 5/4. Ναι. 5. ημέρα Δευτέρα.

Αλλά βρε Αθήναιε και oi-skies-milan, ναι μεν είμαι βέβαιος ότι τα όσα ανακριβή αναφέρατε τα γράψατε πεπεισμένοι ότι είναι αληθή, και ναι ο Στάθης έχει κατηγορηθεί για αντισημιτισμό, και ναι η Ελευθεροτυπία δεν είναι ο καθεδρικός της ελευθεροτυπίας αλλά μια επιχείρηση του Τεγόπουλου...

αλλά τέλος πάντων κανείς δεν ζημιώθηκε γκουγκλίζοντας.

Θα έγραφα κι άλλα, αλλά χασμουριέμαι και επιπλέον θα παραβώ τον όρκο μου για τα τρία πράγματα που δε θα γίνω ποτέ.

Κλέφτης, πούστης, κομμουνιστής και εισαγγελέας.

Και μαθηματικός επίσης.

Και εν γένει ορθολογιστής (χου χου χου, τουλάχιστον έμαθα ότι το εβραϊκό Πάσχα πέφτει Δευτέρα).

Ακίνδυνο Τέλειο Έγκλημα

Τα χέρια μου έτρεμαν αλλά το είχα πάρει απόφαση, θα τιμωρούσα τον Γκύντερ Γκρας όπως του άξιζε. Όποιο κι αν ήταν το κόστος για μένα, ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω. Ειδικά αν λάβει κανείς υπόψιν ότι δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο του.

Ξεκίνησα το mirc. Έπνιξα έναν επιπόλαιο δισταγμό και συνδέθηκα στο undernet. Λίγα δευτερόλεπτα αμηχανίας (επειδή είχα ξεχάσει το όνομα του καναλιού) και βουτηξα στο #bookz. Με επιδεξιότητα που θα ζήλευε και ο Μίτνικ έγραψα τη μαγικη εντολή

@seek gunter grass



Ένιωθα σαν κουνάβι που πλησιάζει σε κοτέτσι με αποκοιμισμένες κότες. Λίγη υπομονή και το λουτρό αίματος θα ξεκινούσε.



Χα. Ήταν στο έλεός μου! Waffen-SS-Punk book, do tou feel lucky? Διάλεξα ένα που μου γυάλισε στο μάτι, ανακλαδίστηκα και σαδιστικά το παρακολουθούσα να έρχεται προς τα μένα.



Δεν μπορούσα να το κάψω, ούτε να το πετάξω. Σιγουρα τότε η απόλαυση θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Εξακολουθούσα όμως να μπορώ να το καταστρέψω. Κι αυτό ήταν αρκετό.

ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ



Οκ, ας σοβαρευτώ.

Το πιο θλιβερό με τον Γκρας βρίσκω πως δεν είναι ποτε, πως, γιατί βρέθηκε στα ες-ες. Ούτε καν τι έκανε. Αυτό που μου προκαλεί οίκτο ότι κατά πάσα πιθανότητα ο άνθρωπος αυτός, από τη στιγμή που έγινε "κάποιος", ζούσε μέσα στο φόβο.

Μήπως τον αναγνωρίσει κάποιος.

Υποψιάζομαι πως κι αυτή η αργοπορημένη εξομολόγηση ίσως στο βάθος να κρύβει κάποια απόπειρα εκβιασμού.

Διευκρινίζω, δεν τον δικαιολογώ, τον οικτίρω.

Απ' την άλλη όμως, παρόλη τη γελοιότητα που εκπέμπει η πόζα του προδομένου εραστή από τον Στάθη, ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι κι αυτόν το φετιχισμό με το τυπωμένο χαρτί.

Προ ολίγου όντως κατέβασα και διέγραψα ένα βιβλίο του Γκρας σε ηλεκτρονική μορφή. Για τις ανάγκες εικονογράφησης ενός ποστ ελπίζω χιουμοριστικού. Όμως και στα σοβαρά να το έκανα, μάλλον βλαμμένο θα με θεωρούσε κάποιος και τίποτα περισσότερο. Είμαι σίγουρος ότι κανείς δεν θα έκανε παραλληλισμούς με τη ναζιστική γερμανία. Κάτι που δεν θεωρώ κάθολου απίθανο να συνέβαινε αν ανέβαζα στο youtube ένα βιντεάκι όπου καίω ένα χάρτινο βιβλίο του Γκρας ή το περνάω από μηχάνημα καταστροφής εγγράφων.

Ποια η διαφορά;

Ακίνδυνη Παρακμή

σε τόνους του γαλάζιου

Can't Help Falling in Love


σε τόνους του κόκκινου

Always On My Mind


σε τόνους του λευκού

Suspicious Minds


και η αγαπημένη μου
Sweet Caroline

Ακίνδυνο Ενυδρείο

Probably the most radical suggestion made by the Israeli-American company was to train the Jewish population in Israel to breath like fish. By the time the Israeli people are well trained, all that is left to do is just to fill the Jewish bunker with seawater. In other words, Filter on the Roof suggested to turn the Israeli State into a ‘giant Jewish tropical aquarium’. Though this option seems to be very radical and even inconceivable, most cabinet Ministers reacted enthusiastically. They all agreed that such a solution would fit nicely with the concept of modern Jewish life in general and Zionism in particular. Israelis love the sea. Israelis are not afraid of water. Once the entire Israeli society is covered with water, no one would ever consider throwing them to the sea.

We will be following this developing story and keeping you informed.

Gilad Atzmon was born in Israel and served in the Israeli military. He is the author of two novels: A Guide to the Perplexed and the recently released My One and Only Love. Atzmon is also one of the most accomplished jazz saxophonists in Europe. His recent CD, Exile, was named the year's best jazz CD by the BBC. He now lives in London and can be reached at: atz@onetel.net.uk

Ολόκληρη η Επιχείρηση Οροφή Ασφαλείας στο Κάουντερπαντς.

Αν έχει κανείς υπόψιν αντίστοιχη σάτιρα από την άλλη πλευρά θα με ενδιέφερε πάρα πολύ.

Ακίνδυνη Σιγουριά

Πριν περίπου πενήντα χρόνια χάσαμε τον Σαρλ Πιρό.

Αρχικά ειπώθηκε ότι εξαφανίστηκε με το τζιπ του. Τρίχες.

Αλλά πάλι, εύκολο ήταν να πεις ότι αυτοκτόνησε;

Με χειροβομβίδα.

Στο οχυρό Ντιεν Μπιεν Φου.

Τα famous last words του δεν τα γνωρίζουμε. Αλλά έχει μείνει famous το πόσο υποτίμησε τον αντίπαλο, και πόσο υπερτίμησε εαυτόν.

Ο συνταγματάρχης πυροβολικού θεωρούσε αδύνατο να καταφέρουν οι Βιετμίνχ να φέρουν βαρύ πυροβολικό σε απόσταση βολής από το οχυρό. Αλλά τα μικρά κίτρινα ανθρωπάκια το πέτυχαν. Κομμάτι-κομμάτι μεταφέρανε τα πυροβόλα τους μέσα από τη ζούγκλα.

Ο Σαρλ επίσης έκανε το λάθος να διαβεβαιώσει ότι κάνενα πυροβόλο των Βιετμινχ δεν θα προλάβει να ρίξει τρεις φορές, πριν καταστραφεί από τα δικά του

Τη πρώτη νύχτα της επίθεσης, που εξελίχθηκε σε πολιορκία πενηνταπέντε ημερών, οι Βιετμινχ έριξαν κοντά δέκα χιλιάδες οβίδες. Ο Πιρό αυτοκτόνησε την επομένη.

Αν μη τι άλλο διέθετε ευθιξία ο άνθρωπος. Και εικάζω πως ακριβώς λόγω της ευθιξίας χρησιμοποιήσε χειροβομβίδα. Και όχι το προσφορότερο, υποθέτω, πιστόλι του. Για να δώσει ένα μακάβριο μέτρο της αποτυχίας του.

Τον θάψανε στα μουλωχτά. Για να μην πέσει το ηθικό των ανδρών. Ενώ το ότι χάθηκε με το τζιπ ήταν καθησυχαστικό.

Θυμήθηκα την ιστορία διαβάζοντας το σχόλιο του j95 για το ισοζύγιο ισχύος στο Λίβανο, καθώς βέβαια και μαθαίνοντας τα νέα για την αλλαγη ισραηλινού διοικητή στο μέτωπο.

Ακίνδυνο Μπλε

Θα ζητούσα να γράψουν στην ταφόπλακά μου: ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΗ ΛΙΝΤΑ ΡΟΝΣΤΑΝΤ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΑΝΕ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ

«...
Βλέπετε, αν δεν είχα γίνει συγγραφέας θα βρισκόμουν σχεδόν σίγουρα κάπου στη μουσική βιομηχανία, κάπου στη δισκογραφική βιομηχανία συγκεκριμένα. Θυμάμαι τότε στα σίξτις που πρωτάκουσα τη Λίντα Ρόνσταντ. Ήταν φιλοξενούμενη στο τηλεοπτικό σόου του Γκλεν Κάμπελ και κανείς μέχρι τότε δεν είχε ακούσει γι' αυτήν. Έπαθα πλάκα ακούγοντας και κοιτάζοντάς την. Αγόραζα δίσκους και η δουλειά μου ήταν να βρίσκω ταλέντα που θ' άξιζαν πολλά. Όταν είδα τη Ρόνσταντ το ήξερα πως ήταν μια από τις σπουδαιότερες στη χώρα. Έβλεπα στο μέλλον. Αργότερα, αφού έβγαλε μερικούς δίσκους που δεν έκαναν επιτυχία αλλά εγώ πιστός τους αγόρασα, υπολόγισα με ακρίβεια το μήνα που θα έκανε το μπαμ. Έγραψα ακόμα και στην Κάπιτολ και τους το 'πα: ο επόμενος δίσκος που θα βγάλει η Ρόνσταντ θα είναί η απαρχή μιας καριέρας δίχως προηγούμενο στη δισκοβιομηχανία. O επόμενος δίσκος της ήταν το «Heart Like α Wheel». Η Κάπιτολ δεν απάντησε στο γράμμα μου, αλλά τι διάολο, είχα δίκιο κι ήμουν ευτυχισμένος γι' αυτό. Να γιατί θα είχα ριχτεί σ' αυτό, αν δεν είχα ανακατευτεί με την ε.φ. Το έργο που παίζω στο μυαλό μου είναι ότι ανακάλυψα τη Λίντα Ρόνσταντ και θα με θυμούνται σαν τον κυνηγό ταλέντων που της έκανε συμβόλαιο για την Κάπιτολ. Θα ζητούσα να γράψουν στην ταφόπλακά μου:

ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΗ ΛΙΝΤΑ ΡΟΝΣΤΑΝΤ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΑΝΕ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ
...»

Θυμωμένο Πορτραίτο: Ο Φιλιπ Ντικ μιλάει για τον Φιλιπ Ντικ
Μετάφραση: Γιάννης Ανδρέου
(ΕΙΣΑΓΩΓΗ στη συλλογή διηγημάτων «Ο Χρυσαφένιος Αντρας»)

Δεν έχω λόγια να εκφράσω τη χαρά μου που ανακάλυψα πως το altfactor είναι πάλι στον αέρα.

Τον Φίλιπ Ντικ τον βρήκα ψάχνοντας για τη Λίντα Ρόνσταντ
Τη Λίντα Ροντσταντ τη αναζήτησα ακούγοντας το Blue Bayou.
Το Blue Bayou το έβαλα για να διαβάσω το βλογοδοιπορικό γνωμοδότη και μιραντολίνας.

In no special order (Φ, Σ, Ν, Λ²) , thank you very much everybody.

Ακίνδυνη Απανθρωπιά

Ακίνδυνη Ανθρωπιά θα ήταν περισσότερο κατάλληλος τύλος.

Στο σιενεν έχει πρωτοσέλιδη είδηση τους θανάτους απο ρουκέτες της Χεζμπολάχ στην πόλη Κφαρ Γκιλαντί του βόρειου Ισραήλ.

Στη πρώτη σελίδα ο τίτλος είναι "Μπαράζ ρουκετών της Χεζμπολάχ σκοτώνει 10"

Μέσα ο τίτλος του άρθρου είναι "10 Ισραηλινοί, 8 Λιβανέζοι νεκροί καθώς μαίνονται οι μάχες"

Στην πρώτη σελίδα επίσης μαθαίνουμε ότι στο Ισραήλ σκοτώθηκαν ten people ενώ στο Λίβανο eight civilians.

Μέσα, εκτός από ten people, οι ισραηλινοί νεκροί αναφέρονται ως ten deaths, nine bodies, nine young bodies. Οι δύο τελευταίοι χαρακτηρισμοί είναι από αναπαραγωγή μαρτυρίας δημοσιογράφου του ραδιοφώνου του ισραηλινού στρατού.

Που είναι το περιέργο; Ότι δεν γίνεται καμία αναφορά στο γεγονός ότι οι εννέα, από τους δέκα, νεκροί ήταν έφεδροι στρατιώτες.

Είναι άξιος επαίνων ο συντάκτης της είδησης. Σου λέει πάνω απ' όλα είμαστε άνθρωποι. Άνθρωποι και οι λιβανέζοι, άνθρωποι και οι ισραηλινοί. Αν έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και ενώ η Χεζμπολάχ ρίχνει τις ρουκέτες στον κούτουπο αυτές πήγαν και πέτυχαν στρατιώτες, ε ας μην το κάνουμε και ζήτημα.

Πάνω απ' όλα ανθρωπιά.

Για προπαγανδιστικά τερτίπια της άλλής πλευράς, δείτε τα πιθηκάκια του justanothergoneoff

Ακίνδυνη Ισαπόσταση

Στα πλαίσια της προαγωγής του ορθού λόγου καταθέτω μια ιδέα η πρωτοτυπία της οποίας, θέλω να πιστεύω, έγκειται στο ότι τηρεί ίσες αποστάσεις τόσο από τους υπερασπιστές όσο και από τους κατήγορους της θεωρίας των ίσων αποστάσεων.

Γίνεται λοιπόν λόγος, και κάποια στιγμή θα έρθει και η ώρα της πράξης, για την εκεχειρία στο Λίβανο. Παρά τα διαφορετικά σημεία εκκίνησης, και πιθανότητα διαφορετικά σημεία τερματισμού, οι "τρίτοι" φαίνεται να συμφωνούν με την ιδέα να αναπτυχθεί μια "δύναμη" στα νότιο Λιβανο, προκειμένου να εμποδιστεί φράση της Χεζμπολάχ.

Δεν εξετάζω αν αυτό είναι εφικτό, σωστό, δίκαιο, οτιδήποτε. Απλά το παίρνω σαν δεδομένο.

Αν λοιπόν αναπτυχθεί μια τέτοια "δύναμη", από τη μια πλευρά των συνόρων, η θεωρία των ίσων αποστάσεων δεν επιβάλλει να συμβεί κάτι ανάλογο και από την άλλη πλευρά;

Προτείνω, σαν μέτρο ακίνδυνης ισαπόστασης, να αναπτυχθεί μια δύναμη παρατηρητών στα αεροδρόμια της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι τα αεροσκάφη δεν θα φέρουν όπλα αέρος-εδάφους. Ακόμη καλύτερα, όλα τα σχετικά όπλα να αποθηκευτούν και οι χώροι να σφραγιστούν από τον ΟΗΕ.

Υπερασπιστές, καλά δεν τα λέω;
Κατήγοροι, καλά δεν τα λέω;

Ορίστε, ποιος να το πίστευε, ο politically incorrect ορθολογισμός είναι φίλος μας!