The Peacock Saga
Όχι πως ήταν έυκολο να προσπεράσω κοτζάμ κουρούνα.
Αλλά κάτι, κάτι άλλο, μου φαινόταν παράταιρο στο άρθρο της Αμάντας Μιχαλοπούλου. Πήγα στο Google News και αναζήτησα άρθρα against blogs. Στα πρόσφατα έμαθα πως η διαβολική Άννα Γουίντουρ βρίσκει κακόηχη τη λέξη μπλογκ. Στα παλαιότερα βρήκα κάτι πιο προκλητικό, Journalism's fear and loathing of blogs. Ενδιαφέρον, αλλά όχι ακριβώς αυτό που ζητούσα. Επιπλέον είναι του 2005.
Όμως στα πρόσφατα, εκτός από τα ευαίσθητα αυτιά της Γουίντουρ, βρήκα και το ερώτημα Are blogs the media’s parasite? Τώρα δεν εμφανίζεται στα αποτελέσματα του Google News, δεν ξέρω γιατί. Από εκεί οδηγήθηκα στον Robert Niles που είναι αυτός που θέτει το ερώτημα στο Online Journalism Review στις 2 Μαρτίου. Λίγο ψάξιμο παραπάνω και βρίσκουμε στον Guardian της 15ης Μαρτίου τον Nicholas Carr να εμπλουτίζει με "αναπάντεχο" τρόπο το σχόλιο του Niles. Τα εισαγωγικά τα βάζω γιατί συμβαίνει να με εκφράζει σχεδόν εντελώς.
Γνωρίζοντας πλέον ότι ψάχνω για τα μπλογκ ως παρασιτικό Μέσο έφτασα στους Techno Greeks (;!). Εδώ μάλιστα, έχει απ' όλα. Και παρασιτισμό, και επανάσταση άφθονη, και επιφύλαξη μπόλικη. Και δικαιολογημένη νομίζω, άλλωστε είναι γραμμένο το 2000.
Α, έχει και αναφορά στο Interface Culture, εκδοθέν το 1997, του Steven Johnson. Ποιός άλλος αναφέρεται σε βιβλίο του Johnson; O Carr του Guardian, στο The Ghost Map!
Ίσως για την Α. Μιχαλοπούλου να είναι χρήσιμή η παρατήρηση του Carr, μετά την επισήμανση μιας αναλογίας από το βιβλίο του Johnson.
It's worth remembering that, in a literary context, another word for "parasitic" is "critical". Blogging is, at its essence, a critical form, a means of recycling other writings to ensure that every molecule of sense, whether real or imagined, is distilled and consumed.Και για όσους δεν σηκώνουν κριτική μύγα στο μπλογκοσπαθί τους, ίσως να είναι η χρήσιμη η παρατήρηση του Carl Malamud στους Techno Greeks
Johnson goes on to explain that although parasitic media seems a little out of place in the analog world of television, they do serve an important role in the digital realm as the sheer volume of information becomes overwhelming and increasingly difficult for individuals to navigate. We have absolutely no argument with Johnson on this point, nor seemingly do others who have embraced the concept of weblogs as filters. The idea that a series of daily links provides a personal filter, "an antidote to mass media," is certainly a valid one. But, these personal filters are only worth the time that are put into them. All media reflects a personal bias and personal media is no different.Για την Κουρούνα δεν υπάρχει τίποτα χρήσιμο πουθενά. Είναι καταδικασμένη να μείνει ένα μινιμαλιστικό παγώνι.
update: διόρθωσα μια εκ παραδρομής αντιμετάθεση ονομάτων
6 σχόλια:
Ωραία. Και τί αποδείξατε με αυτό το άρθρο; ( Η ερώτηση δεν είναι ρητορική αλλά απλά, δεν κατάλαβα πού θέλετε να καταλήξετε. Μα, πείτε και τη γνώμη σας για κάτι for a change,δάσκαλε, δεν είναι ντροπή!)
Ω Αθήναιε, έχεις ένα δίκιο. Όντως δεν είναι ευκρινές, με τόσους συνδέσμους, που θέλω να καταλήξω. Θα επανέλθω το απόγευμα.
Στο μεταξύ, saga [WPI] n. A cuspy but bogus raving story about N random broken people
Merci για τη πληροφόρηση περί των πηγών της κ. Μιχαλοπούλου!
..λίίίγο μπαγιάτικες, αλλά πηγές..
Ροδιά, δεν έχω ιδέα αν είναι αυτές οι πηγές της. Σίγουρα δεν διαβάσε, ή αν το διάβασε δεν συμμερίζεται, το άρθρο του Carr.
I apologise, I don't speak greek, but google helped me try to understand your page.
The picture you used in this blog post is one of mine.
I'm flattered you chose to use the picture, but in future when taking pictures from flickr (or anywhere) you should make sure that the license fits with your usage. The license on my image is not creative commons, so it's best practice to ask permission in future.
I'm not going to ask you to take the picture down (that'd be childish), just be wary that in future others may take a bit more offence.
Cheers,
Andrew
Thanks for letting me keep your picture. I'll pay closer attention to the license.
Δημοσίευση σχολίου