Ακίνδυνο Supergirl

Look! Up in the sky. It's a bird. It's a plane. Hell, this is not Superman... It's Hanna Reitsch!

Ιδού εγώ αποστέλλω εσέ ως περιστερά εν μέσω ιεράκων· Γενού φρόνιμη ως οι λύκοι και ακεραία ως οι αμνοί. Κατά Ακίνδυνον 10:16

Εγώ την προειδοποίησα, ως όφειλα, αλλά αυτή έκανε του κεφαλιού της, ως είθισται.

Γεννημένη την 29η Μαρτίου (όπως και άλλοι σούπερ) του 1912 στη Σιλεσία. Ο οφθαλμίατρος πατέρας την προόριζε για, τι άλλο, γιατρό. Ο εφηβικός κευρανοβόλος έρωτας με τα ανεμόπτερα επέφερε ένα συμβιβασμό. Θα γινόταν ιπτάμενη γιατρός. Ναι, καλά. Πάντως αν γινόταν δεν θα ήταν και τόσο άσχημα. Ίσως να γνώριζε τον Ρόμπερτ Ρεντφορντ σε κάποια σαβάννα στην Αφρική. Ή τον Χάρισον Φορντ στο ξέφωτο μιας ζούγκλας στη νοτιανατολική Ασία.

Ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα τσακιζόταν με το αεροπλάνο της σε κάποια ατόλη στον νότιο Ειρηνικό και θα την έσωζε από βέβαιο θάνατο ο Κόρτο.

Θα ήταν εξαιρετική χορεύτρια τάνγκο, πιστεύω. Αλλά δεν ήταν γραφτό της. Το 1932 παρατάει οριστικά την ιατρική. Την προηγούμενη χρονιά έχει κατακτήσει το παγκόσμιο ρεκόρ γυναικών για πτήση με ανεμόπτερο χωρίς στάση. Η κατάρριψη ρεκόρ της γίνεται συνήθεια. Ρεκόρ και πρωτιές όλων των ειδών. Π.χ. το 1937 γίνεται η πρώτη γυναίκα που υπερίπταται των Άλπεων με ανεμόπτερο. Ή το άλλο, το 1938 είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα πετάξει ελικόπτερο σε κλειστή σάλα! Ακόμα και τη χρονιά του θανάτου της, το 1979, έκανε παγκόσμιο ρεκόρ γυναικών για πτήση με ανεμόπτερο με επιστροφή.

Τη θυμάμαι στο κέντρο δοκιμών της Λουφτβάφε, με τον βαθμό της σμηναγού επί τιμή, να είναι η κυρία δοκιμάστρια πιλότος βομβαρδιστικών όπως το Do-17 και το Ju-87, το γνωστό και μη εξαιρετέο Στούκα. Να κάνει επίδειξη εφηρμοσμένου blitzkrieg με τη χρήση ανεμόπτερων. Δηλαδή ταχεία και αθόρυβη αερομεταφορά πεζικού πίσω από τις γραμμές του εχθρού. Με πιλότο την ίδια και την ηγεσία της Λουφτβαφε σε ρόλο πεζικάριων.

Τη θυμάμαι να συμμετέχει ενεργά στην ανάπτυξη του Me-163, του πρώτου πυραυλοκίνητου αεροσκάφους. Να κάνει επανδρωμένη πτήση με ρουκέτα V-1. Τρόπος του λέγειν επανδρωμένη, όσον αφορά το φύλο. Διότι το τέρας όντως έκανε δοκιμαστική πτήση με μια τροποποιημένη ρουκέτα προκειμένου να βοηθήσει τους σχεδιαστές να λύσουν τα προβλήματα ευστάθειας που παρουσίαζε.
Καθώς ο πόλεμος πάει κατά διαόλου για τη Γερμανία, η αφελής και παθιασμένη αεροπόρος μεταμορφώνεται σε αφελή και παθιασμένη ναζίστρια. Φυσικά οι ναζί από την πρώτη στιγμή είχαν κάνει σημαία τους την αψεγάδιαστη Άρεια με τα ξανθιά μαλλιά και τα γαλανά μάτια. Αλλά θα μπορούσε να πει ότι απλώς εκανε τη δουλειά της. Κι αν τα αεροπλάνα είχαν πάνω τον αγκυλωτό σταυρό, αυτή δεν μπορούσε να κάνει τίποτα γι' αυτό.

Όμως η πρόταση για τη δημιουργία γυναικείου σμήνους αυτοκτονίας δεν είναι κάτι που ξεπηδάει από τον έρωτα για τον Ίκαρο. Ευτυχώς απορρίπτεται μετ' επαίνων. Θα έχει το «προνόμιο» να συναντήσει τον Χίτλερ λίγο πριν το τέλος. Με ένα υπερελαφρύ αεροσκάφος σπάει τον σοβιετικό κλοιό γύρω από το Βερολίνο και τη νύχτα της 26ης Απριλίου του 1945 προσγειώνεται στο δρόμο έξω από το Führerbunker.

Υποτίθεται πως θα πάρει μαζί της τα έξι παιδιά του Γιόζεφ και της Μάγδας Γκαίμπελς. Ο υπουργός προπαγάνδας δεν το συζητάει ούτε γι' αστείο. Αυτή, σαν έτοιμη από καιρό, ζητάει να μοιραστεί την τύχη του αγαπημένου της Φύρερ. Τα παρακάλια της δεν έχουν αποτέλεσμα. Πρέπει να φύγει, να μεταφέρει το μήνυμα του Αρχηγού στις φανταστικές στρατιές για μάχη μέχρις εσχάτων. Στις 29 Απριλίου φεύγει και καταφέρνει πάλι να βγάλει τη γλώσσα στα αντιαεροπορικά των σοβιετικών.
Η νέμεσις ήταν απάνθρωπα σκληρή μαζί της. Δεκαοχτώ μήνες κρατούμενη των Αμερικανών και μετά ελεύθερη σαν πουλί. Είχε μάλιστα το θράσος να κυκλοφορεί στη μεταπολεμική Γερμανία φορώντας τα παράσημά για τις υπηρεσίες της στο Ράιχ. Δύο σιδηρόσταυρους, πρώτης και δεύτερης τάξης, και την αδαμάντινη πόρπη της Λουφτβάφε.
Diamonds are girls' best friends αλλά τα συγκεκρισμένα διαμαντάκια είναι η μόνη γυναίκα που τα φόρεσε, σε σύνολο εξήντα νοματαίων που τα έλαβαν. Μιλάμε για προσωπικοτητες όπως ο Μουσολίνι, ο Φράνκο, ο Χίμλερ. Όπως ήταν φυσικό εισέπραξε τα επίχειρα του ναζιστικού βίου της. Το 52 επέστρεψε στους αγώνες ανεμόπτερων θριαμβευτικά. Τη δεκαετία του 60 έφτιαξε φυτώρια ανεμοπορισμού σε Ινδία και Γκάνα κατόπιν πρόσκλησης των κυβερνήσεων. Ενδιάμεσα βρήκε χρόνο να πεταχτεί και μέχρι τον ¨Λευκό Οίκο για μια αναμνηστική φωτογραφία με τον Τζέυ Εφ Κέι.

Ούτε σε λεπρή τέτοια αντιμετώπιση, δηλαδή. Κάποια στιγμή, ποιούσα την ανάγκη φιλοτιμία, ψέλλίσε ότι δεν ήξερε για τα εγκλήματα του Γ' Ράιχ. Ότι εκ των υστέρων της προκαλούν αηδία. Σύμφωνα με την επίσημη ιστορία πέθανε στις 24 Αυγούστου του 1979. Από καρδιά. Η άκαρδη.

Όμως εγώ ξέρω πως δεν είναι έτσι. Ήταν Ιανουάριος του 1934 και γύριζα στους δρόμους του Μπουένος Άιρες. Από το πουθενά μια νευρώδης αδύνατη ξανθιά με έπιασε αγκαζέ. Την κοίταξα με απορία, δεν έμοιαζε με αρτίστα από τα γύρω καμπαρέ. Αυτή απλώς χαμογέλασε, έκανε "σσσσς" και με τράβηξε να περπατήσουμε στη νύχτα. Κρατούσε σφιχτά το μπράτσο μου και συνεχώς έριχνε κλεφτές ματιές δεξιά κι αριστερά. Κάθε φορά που μας πλησίαζε κάποια φιγούρα το σφίξιμο γινόταν ακόμα πιο δυνατό.

Ήταν προφανές ότι ήθελε να αποφύγει κάποια ανεπιθύμητη συνάντηση. Το περπάτημα δεν είχε τελειωμό. Αλλά λίγο πριν παραπονεθώ ότι πονάνε τα πόδια μου φτάσαμε στον προορισμό της. Δεν θυμάμαι ακριβώς αλλά το όνομα του καμπαρέ είχε κάποια σχέση με λουλούδια. Καθίσαμε, άναψε τσιγάρο, μου πρόσφερε και αρνήθηκα, φύσηξε λίγο καπνό στο πρόσωπό μου, έβηξα, γέλασε και μου είπε:

«Αν με χορέψεις θα σου πω την ιστορία μου»

Το βλέμμα της δεν σήκωνε αντίρρηση, κι ας είχα με το τάνγκο λιγότερη άνεση απ' ότι με τα τσιγάρα. Της είπα ότι δεν χορεύω με άγνωστες κι αυτή τη φορά το γέλιο της ακούστηκε στ' αλήθεια παιχνιδιάρικο.

«Εντάξει. Με λένε Άννα και ζω για να πετάω. ΤΩΡΑ ΣΗΚΩ!»

Δεν πίστεψα λέξη από την ιστορία της. Ότι είχε έρθει για αεροπορικούς αγώνες με την ομάδα της Γερμανίας. Ότι τη χρησιμοποιούσαν και ήθελε να ξεφύγει. Χωρίσαμε μ' ένα φιλί το ξημέρωμα. Την επομένη οι εφημερίδες έγραψαν για μια περίεργη κλοπή αεροσκάφους. Και στην τελευταία σελίδα ότι η γερμανική ομάδα ανεμόπτερων αποχωρούσε από τους αγώνες λόγω τεχνικών προβλημάτων.

---

Περισσότερες πληροφορίες για την επίσημη Άννα στο καλό άρθρο του Βασίλη Πια από μια παλιά Πτήση.