Ακίνδυνη Παιδαγωγική

Η τυπική συμβουλή προς τα παιδιά είναι να μη δέχονται καραμέλες και δώρα από «αγνώστους». Ακόμα καλύτερα να μην τους μιλάνε καθόλου.

Αυτό που δεν ήξερα είναι πως υπάρχει και αντίστοιχη συμβουλή προς τους «αγνώστους»!

«Οι στρατιώτες σου νοσταλγούν την πατρίδα. θέλουν να χαλαρώσουν με τα πιτσιρίκια. Αλλά τα παιδιά δεν ξεγελιόνται, δεν συμμερίζονται τα συναισθήματά σου, και είναι πρόθυμα να διαπράξουν ωμότητες που οι μεγάλοι θα αποστρέφονταν. Οι αντάρτες παρακολουθούν: θα προσέξουν μια αυξανόμενη φιλικότητα ανάμεσα σ' ένα δικό σου κι ένα ντόπιο παιδί, και είτε θα βλάψουν το παιδί για τιμωρία, είτε θα τα χρησιμοποιήσουν εναντίον σου. Oμοίως, μην αφήνεις τους δικούς σου να προσφέρουν καραμέλες ή δώρα στα παιδιά. Τα προσελκύουν στα οχήματά μας, δημιουργείται κοσμοσυρροή που ο εχθρός μπορεί να εκμεταλλευτεί, και καταλήγουμε σε παιδιά πατημένα από τα οχήματα. Κάνε τη καρδιά σου πέτρα και κράτα τα παιδιά σε απόσταση»

Υπό του δόκτορος Ντέιβιντ Κιλκάλεν, αυστραλού αντισυνταγματάρχη. Με ειδικότητα στο αντι-αντάρτικο, κτηθείσα στο Ανατολικό Τιμόρ.

Δόκτορας είναι, στ' αλήθεια, κάτι παραπάνω θα ξέρει. Και οπωσδήποτε κάτι παραπάνω έκανε εκεί στην Ινδονησία, για τα μάτια του Σουχάρτο.

Ο Γκέιλ Χαλβόρσεν, από την άλλη, δεν είχε τέτοιες ανησυχίες και δισταγμούς. Πιλότος σε μεταγωγικα αεροσκάφη κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού του Βερολίνου το 1948 από τους Σοβιετικούς. Σε μια σπάνια στιγμή ανάπαυλας πλησιάζει μερικά Γερμανάκια στον φράχτη του αεροδρομίου Τέμπελχοφ. Του κάνει εντύπωση που δεν του ζητάνε τίποτα. Το μόνο που έχει να τους δώσει είναι δυο φυλλαράκια τσίχλες.

Αντί να σκοτωθούν μεταξύ τους, τα παιδιά μοιράζονται τον σπάνιο θησαυρό. Δεν φτάνει για όλους όμως, και οι άτυχοι μοιράζονται το περιτύλιγμα. If it smells like gum... it must be half-gum

Ο Χαλβόρσεν έχει κάνει το καθήκον του. Οπότε σαν καλός άνθρωπος θέλει να κάνει κάτι παραπάνω.

Να πηγαίνει στον φράχτη είναι αδύνατο. Η αερογέφυρα στο Τέμπελχοφ είναι τόσο πυκνή που οι πιλότοι μένουν στο κόκπιτ ώστε αμέσως μόλις αδειάσει το φορτίο να απογειώνονται προκειμένου να προσγειωθεί ο επόμενος. Λέει στα παιδιά ότι θα τους πετάει τσίχλες και καραμέλες από τον αέρα. Και για να τον ξεχωρίζουν από τα άλλα αεροπλάνα θα "παίζει" τα φτερά του.

Έτσι αποκτάει το παρατσούκλι Uncle Wiggly Wings.

Οι συνάδελφοί του είναι επιφυλακτικοί. Το να πετάς πράγματα εν πτήσει, έστω και καραμέλες, δεν προβλέπεται από τους κανονισμούς. Ωστόσο τον προμηθεύουν με εφόδια. Τα νέα διαδίδονται στην βερολινέζικη πιτσιρικαρία και σύντομα στο Τεμπελχοφ γίνεται το έλα να δεις.

Όταν η ιστορία σκάει και στο πρωτοσέλιδο τοπικής εφημερίδας πλέον το πράγμα είναι too good to be wild. Για προφανείς λόγους οργανώνεται συστηματική ρίψη παιδικών λιχουδιών σε όλη τη πόλη. Μερικά πακέτα «κατα λάθος» πέσανε και σε σχολεία του σοβιετικού τομέα.