or simply "pissing around and pissing us off", according to a certain individual.

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 23, 2007

Όλοι οι δικτάτορες είναι ίσοι, εκτός...

αν οι αριθμοί λένε αλλιώς.

αυτός είναι κακός δικτάτορας.


αυτός είναι καλός δικτάτορας.

Αχ και να ζούσε ο Φρήντμαν. Θα τους τράβαγε μια ξεγυρισμένη ομιλία στο Κάιρο, όλη δική τους. Στα γόνατα θα παρακαλούσε ο Μουμπάρακ, «μη, δε θέλω να έχω τη τύχη του Πινοσέτ».

4 σχόλια:

Αθήναιος είπε...

Καλά το πάτε. "Πες-πες, στο τέλος κάτι θα μείνει". Ευτυχώς όμως που υπάρχουν αρκετοί που δεν αρκούνται στο googling αλλά διαβάζουν και κανένα βιβλίο.

akindynos είπε...

Αθήναιε, δεν αμφισβητώ τους ισχυρισμούς των φιλελεύθερων, και πολύ περισσότερο του ίδιου, για το τι έκανε ο Φρήντμαν στη Χιλή.

Άντίθετα, τους τονίζω προκειμένου να ειρωνευτώ την εκτίμηση ότι ο Φρήντμαν έβαλε κι αυτός το λιθαράκι του στη χιλιανή μεταπολίτευση. Ας κάνει και η Φιλελεύθερη Συμμαχία ένα workshop για τους εν ελλάδι αιγύπτιους μετανάστες, είναι κάποιες δεκάδες χιλιάδες. Να τους εξηγείτε ότι το κουμπί της καταστολής στη χώρας τους είναι η απουσία οικονομικής ελευθερίας.

Και για να μην ξεχνιόμαστε: «Personally I prefer a liberal dictator to democratic government lacking liberalism», Φρήντριχ Χάγιεκ.

Ανώνυμος είπε...

@akindynos
bad boy, you have been meddling with the dash and the capitals of main nouns .. If not, the ranking would be different although the numbers do not change and you have a point there and you also have multiple points in your reply to αθηναιος.

@αθηναιος
..και κανένα -σωστό- βιβλίο εννοείς, σαν και αυτά που κοσμούσαν τις χιλιανές δημόσιες και ιδιωτικές βιβλιοθήκες μεταξύ Οκτωβρίου 1973 και 1990.

Ενδεικτικά παραθέτω πληθώρα συγγραφέων που βιβλία τους κατοικο-εδρεύαν σ' αυτές τις βιβλιοθήκες, για να αποδείξω το αναληθές των ισχυρισμών των αντιπάλων του νεοφιλελευθερισμού ότι δήθεν υπήρχε λογοκρισία και πνευματική ανελευθερία στην Χιλή τα καλά αυτά χρόνια.

Εχουμε και λέμε: Richard Cantillon, David Hume, A.R.J. Turgot, Adam Smith, Jean-Baptiste Say, David Ricardo, Nassau Senior, John Elliott Cairnes, Claude Frédéric Bastiat,Carl Menger, Eugen von Böhm-Bawerk, Friedrich von Wieser, Ludwig von Mises, Friedrich Hayek, Gottfried von Haberler, Murray Rothbard, Israel Kirzner, George Reisman, Henry Hazlitt, Hans-Hermann Hoppe, David Friedman, Milton Friedman, George Stigler και πολλοί άλλοι που τώρα μου διαφεύγουν.

Παρακάτω μια απαρίθμηση των χιλιανών Chicago boys που κάνωντας την καρδιά τους πέτρα, αποδέχτηκαν για το καλό της οικονομίας, αυτές τις φριχτές κρατικίστικες αρμοδιότητες:
Jorge Cauas (Minister of Finance, 1975 - 1977)
Sergio de Castro (Minister of Finance, 1977 - 1982)
Pablo Baraona (Minister of Economy, 1976 - 1979)
José Piñera (Minister of Labor and Pensions, 1978-1980, Minister of Mining, 1980-1981)
Álvaro Bardón (Minister of Economy, 1982 - 1983)
Hernán Büchi (Minister of Finance 1985 - 1989)
Juan Carlos Méndez (Budget Director, 1975-1981)
Emilio Sanfuentes (Economic advisor to Central Bank)
Sergio de la Cuadra (Minister of Finance, 1982-1983)
Miguel Kast (Minister of Planning, 1978-1980)

Ανώνυμος είπε...

Μα γιατί επιμένουνε όλοι στην Χιλή ;
Μόνο στην Χιλή έκανε το θαύμα της αυτή η ξεπερασμένη, αρχαία θεωρία ;

αφ