Πέντε ανήξερα κομμάτια
Χάριν του ομορφότερου και shock-and-awe-τερου (αμφότερα κυριολεκτικά) κοριτσιού του κόσμου.
- Παδική ηλικία
Με τον μικρότερο αδερφό μου επιχειρήσαμε να κάψουμε ένα πευκοδάσος, για να δούμε πως είναι. Είχαμε πάρει κρυφά σπίρτα από τη κουζίνα και περιμέναμε την Κυριακή για την καθιερωμένη βόλτα. Το σχέδιο ήταν άψογο αλλά επίσης και πολύ προχωρημένο για την εποχή του. Στη δεκαετία του 70 η υπερθέρμανση του πλανήτη ήταν άγνωστη, έτσι το φθινόπωρο και ο χειμώνας χαρακτηρίζονταν από εκείνο το γραφικό φαινόμενο που αποκαλείται βροχή. Αν επιχειρήσετε να ανάψετε νοτισμένο πούσι, θα με θυμηθείτε.
Ο μελλοντικός βιογράφος θα εντοπίσει στο περιστατικό αυτό τη ρήξη μου με τον ορθολογισμό. Καταλαβαίνετε, Προμηθέας, φωτιά, ε; - Νεότητα
Παρουσιάστηκα στο ΚΕΤΘ ανήμερα της ονομαστικής μου γιορτής. Ταυτοχρόνως έπεφτε το τείχος του Βερολίνου και ξεκινούσε να εκπέμπει το Μέγκα. Η απόλυση μου ήταν σαφώς λιγότερο επεισοδιακή. Απλά έτυχε να είναι μέρα γενικής απεργίας. Με το εισιτήριο της επιστροφής στην άδεια τσέπη, ένεκα των κερασμάτων και των κλειστών τραπεζών, γύριζα σαν την άδικη κατάρα στη Μύρινα. Το απόγευμα με βρήκε ο Γιάννης Π. να με αποχαιρετίσει. Δεν είχαμε ειδωθεί το πρωί επειδή ήταν σκοπιά σε φυλάκιο. Ήπιαμε, μεθύσαμε και δεν τον ξαναείδα.
Γιάννη ευχαριστώ. - Προσωπικά επιτεύγματα
Ο πρώτος μου υπολογιστής ήταν ένας Spectrum. Προηγουμένως ήμουν κι εγώ ένα χαζό που παπαγάλιζε περί απάνθρωπης τεχνολογίας και οι στέγες των ανθρώπων και οι καρδιές των σπιτιών κλπ. Θυμάμαι πως ήταν καλοκαίρι και ότι το φθινόπωρο πάλευα με τον zeus assembler/disassembler, σε κασσέτα! Μετά πήρα ένα atari st και μετά ένα falcon 030. Τότε ήταν που χάκεψα το MonST ώστε να μένει resident με το Spectre GCR, ένα mac emulator για st. Και μετά χάκεψα το Spectre GCR, για να παίζει με το scsi bus του falcon ώστε να δει το δίσκο. Επίσης έκανα ιδίοις αναλώμασι και κάτι "ελληνοποιήσεις" για το signum 3 και το calamus. Good enough but late enough.
Τελικά ενέδωσα στα pc, αλλά τη χαρά του reverse engineering κοντά στο hardware δεν την ξαναβρήκα, βρήκα όμως το IDA Pro. - Επιθυμίες και Όνειρα
Μικρός ήθελα να γίνω αεροπόρος. Ή αστροναύτης. Ή άνθρωπος-πουλί.
Μεγαλώνοντας συμβιβάστηκα. Τώρα ονειρεύομαι να γίνω άνθρωπος-ψάρι. - Σοβαρά
Δεν τα καταφέρνω στα σοβαρά. Έγραψα ήδη τρεις φορές. Και τα έσβησα.
Πετάω τη μπάλα στην εξέδρα και δεν προτείνω κανέναν.
3 σχόλια:
Από το τρία δεν κατάλαβα τίποτε - αλλά τη χαρά της επιστροφής σου εδώ την είχα όλη δική μου.
Και τώρα πάω στη γωνία με το ένα πόδι και υπόσχομαι να μη μιλάω ξανά στην τάξη.
Εγώ το τρία το κατάλαβα απολύτως.
Το τέσσερα και πέντε μου διαφεύγουν.
Άνθρωπος-πουλί, έγινε ο Τζον Χολμς. Δεν χωράνε δυο σε αυτό τον πλανήτη. Όχι όμως και να συμβιβαστείτε με άνθρωπος-ψάρι! Εκείνο το αστροναύτης δεν το ξανακοιτάτε; Ή έστω αεροπόρος. Οι ουρανοί είναι δικοί σας. Γνωστός μου έμαθε στα 40 να πετάει (Piper).
Επίσης, όχι και δεν τα καταφέρνετε στα σοβαρά κε. Ακίνδυνε. Μας δουλεύετε; Ακκίζεσθε; Τα λεφτά μας πίσω!
@mirandolina, δεν πρόκειται περί επιστροφής. Είναι όπως όταν βγαίνεις από το σπίτι και πάνω που πας να κλείσεις την εξώπορτα χτυπάει το τηλέφωνο και γυρίζεις πίσω.
Επιπλέον δεν είστε μαθήτρια, δεν είμαι δάσκαλος κι εδώ δεν είναι τάξη. Πέραν τούτου, διευκρίνησα ότι το μπλογκ θα βουβαθεί, όχι εγώ.
@bfo, ασφαλώς και αποζημιώνουμε τους δυσαρεστημένους πελάτες. Αρκεί να προσκομίσουν την απόδειξη αγοράς και χαμηλότερη προσφορά ανταγωνιστή μας.
Ντάξει, και ο πατήρ Μπους πήδηξε με αλεξίπτωτο στα 80 του. Για να μην αναφέρω τα μακροβούτια του Μητσοτάκη. Αλλά αμα είναι υποστούμε τέτοια ανθρωπολογική αλλαγή να λείπει.
Δημοσίευση σχολίου