or simply "pissing around and pissing us off", according to a certain individual.

Κυριακή, Νοεμβρίου 27, 2005

Ακίνδυνο ανάγνωσμα



Ο ιδανικός σύντροφος του frequent flyer.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν μας εξηγείς και περί τίνος πρόκειται; Είναι έργο υπέρ Μπιν Λάντεν;

Ανώνυμος είπε...

Τι τιτλος και τι εξώφυλλο! Αυτό θα πει παρέμβαση! Δεν το βάζετε και στην σχετική κουβέντα, όμως; έστω σα λινκ;

κι εγώ θα ήθελα να ξέρω τι λέει -- συμφωνω μετα του/της ανωνύμου, δηλαδή.

akindynos είπε...

Ανώνυμε, αν ήταν υπέρ Μπιν Λάντεν ο καλλιτέχνης του εξωφύλλου θα είχε επιλέξει τόνους του πράσινου. Του χρώματος του Ισλάμ.

Κυρία Μιράντα, ποια είναι η «σχετική κουβέντα»;

Αμφότεροι, παρά τον σφόδρα υποσχόμενο τίτλο, και μερικά teasers στον πρόλογο, το βιβλίο (όσο λίγο το διάβασα) δεν είναι κάλεσμα στα όπλα για την κηδεία του κράτους. Μιλά περί της δαιμονικής βίας, της κοσμικής δηλαδή, και της βίας στην οποία μας καλεί ο θεός προκειμένου να καταλάβουμε τα ουράνια ανάκτορά του.

Ανεξαρτήτως των προθέσεων του συγγραφέως, πιστεύω ότι είναι τρομερό αξεσουάρ για όποιον/όποια έχει πρόβλημα εξυπηρέτησης στις αεροπορικές συγκοινωνίες. Το κρατάς στο χέρι, παίρνεις ύφος «τα καράβια μου καίω» και όλοι γίνονται χαλί να τους πατήσεις.

Ανώνυμος είπε...

καλόοο!

Η σχετική κουβέντα περί ενός κειμένου του συγγραφέως (που, ντροπή μου, δεν τον ήξερα) έγινε στο βλογ του χοιροβοσκού (έχετε λινκ σχετικό στο βλογ σας).

Ανώνυμος είπε...

Τι θα γίνει με αυτό εδώ το ευλόγ; πότε θα μας πει μια ιπτάμενη ιστορία; ή, έστω, μια τρύπια ιστορία; (ή, στην καλύτερη, μια ιπτάμενη τρύπια ιστορία)