or simply "pissing around and pissing us off", according to a certain individual.

Τρίτη, Φεβρουαρίου 07, 2006

Ακίνδυνα Σκίτσα


Η ανεικονικότητα του φύλου στην Ελλάδα.

«Στο σκανδαλώδες εκείνο δεύτερο τεύχος, υπήρχε και μια μικροσκοπική γελοιογραφία, σκιτσαρισμένη με τελείως αφαιρετική γραμμή, όπου στο ντυμένο κορμί μιας γυναίκας τονιζό­ταν η ειδοποιός καμπυλότητα με γραμμές μεγέθους χιλιο­στών. Οι διαμαρτυρίες των σκανδαλισμένων έφτασαν οργισμένες — πώς ήταν δυνατό να απεικονίζουμε γυναίκες με διαφανή φορέματα μέσα από τα οποία διαγράφεται προκλητικά το κορμί τους!


Σε άλλο τεύχος, ένα γελοιογραφικό και πάλι σκίτσο παρίστανε έναν φύλακα μουσείου καθισμένον απέναντι στον «διανοούμενο» του Rodin, έχοντας στήσει ανάμεσα ένα σκάκι, σα να ήταν συμπαίκτης του φύλακα στην παρτίδα το άγαλμα. Σε δεύτερο πλάνο, για να δίνεται η εικόνα άδειου μουσείου, ο σκιτσογράφος είχε τοποθετήσει προοπτικά το άγαλμα αρχαίου πολεμιστή, γυμνού. Τη γυμνότητα την υπέθετες από κάποιο σημαδάκι, σαν κεφάλι καρφίτσας, πού υποδήλωνε τα γεννητικά όργανα. Το σκάνδαλο ήταν και πάλι μέγα και φοβερό: παρουσιάζαμε στο περιοδικό γυμνά τα γεννητικά όργανα του άνδρα!


Το εξώφυλλο του τέταρτου τεύχους ήταν το φωτογραφικό πορτρέτο ενός εφήβου — ένα θεληματικό πρόσωπο, αρρενωπό, με το βλέμμα καρφωμένο σαν σε μακρινό στόχο. Με φώναξε ένας κληρικός ιεροκήρυκας τής «Ζωής» και μου συνέστησε να μην ξαναβάλουμε τέτοιες φωτογραφίες, γιατί τα κορίτσια τής «κίνησης» ερωτεύονται το άγνωστο εικονιζόμενο πρόσωπο και βασανίζονται από διεγέρσεις.


Οπισθόφυλλο κάποιου άλλου τεύχους, ήταν ένα κοριτσίστικο κεφάλι ανάμεσα σέ κλαδιά μυγδαλιάς — ολοκάθαρο εφηβικό πρόσωπο, με μιαν έκπληκτη αθωότητα και αγνότητα αποτυπωμένη στο βλέμμα. Με κάλεσε ένα ηλικιωμένο μέλος τής «Ζωής», θεολόγος, και μου είπε: Αγαπητέ, ποιος με βεβαιώνει εμένα ότι από τον λαιμό και κάτω το κορίτσι δεν είναι γυμνό; Θυμάμαι τον αμίμητο Μιχάλη Μουτσούλα πού μου παρατήρησε: Έπρεπε να του πεις: δείξτε μου την ταυτότητα σας. Και βλέποντας τη φωτογραφία τής ταυτότητας να προσθέσεις: δεν ντρέπεστε να μη φοράτε παντελόνι; Αν έλειπε η παρέα και το χιούμορ του Μιχάλη, όπως και του Γιώργου Παπαζάχου, ίσως να είχα παλαβώσει εκείνο τον καιρό»


Χρήστου Γιανναρά
Καταφύγιο Ιδεών - μαρτυρία
εκδ. Δόμος


Το περιοδικό στο οποίο αναφέρεται είναι η Σκαπάνη

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εκείνο το καταπληκτικό με τον Sam the Eagle του μαπετ σωου, να αναλαμβάνει να σωσει τα χρηστα μας ήθη, τονίζοντας ότι πρεπει να ντρεπόμαστε διότι είμαστεγυμνοί κάτω απ τα ρουχα μας το έχετε ακούσει; κι ο Χ.Γ. θα άξιζε να το ακούσει, δηλαδή...

Ανώνυμος είπε...

«νὺξ μοι, ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος, ἔρως τῆς ἁμαρτίας...»

Πώ-πώ, πῶς γλυστρᾶ καὶ τρυπώνει τὸ πνεῦμα τοῦ πονηροῦ, ἀκόμη καὶ ἀνάμεσα στὶς σελίδες τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐντύπων! Μᾶς σκανδάλισες πρωί-πρωί· ἄντε νὰ συγκεντρωθοῦμε νὰ δουλέψουμε τώρα!

Καταπληκτικὸ πάντως!