Ακίνδυνη ψυχραιμία

«Ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας δεν βλέπει απλές πιθανότητες, βλέπει τρελές πιθανότητες. Δεν είναι το "Αν γινόταν -". Είναι το "Θεέ μου! Αν γινόταν -". Φρενιασμένα, υστερικά. Οι Αρειανοί έρχονται, πάντα. Ο μόνος ψύχραιμος είναι ο μίστερ Σποκ. Γι' αυτό και μας φαίνεται σαν θεός· καθησυχάζει τη φυσιολογική μας υστερία. Εξισορροπεί την τάση των ανθρώπων που γράφουν επιστημονική φαντασία να φαντάζονται το αδύνατο.

ΚΕΡΚ (αναστατωμένος) : Σποκ, το Εντερπράιζ θα ανατιναχτεί!
ΣΠΟΚ (ήρεμα) : Όχι, κάπταιν· απλώς κάηκε μια ασφάλεια.

Ο Σποκ έχει πάντα δίκιο, ακόμα κι όταν κάνει λάθος. Είναι ο τόνος της φωνής του, η υπερφυσική λογική· δεν είναι ένας άνθρωπος σαν κι εμάς: είναι ένας θεός. Ο Θεός μιλάει μ' αυτόν τον τρόπο· όλοι μας το καταλαβαίνουμε αυτό ενστικτωδώς. Γι' αυτό έβαλαν τον Λέοναρντ Νιμόυ να αφηγείται ψευδο-επιστημονικά τηλεοπτηικά προγράμματα. Ο Νιμόυ μπορεί να κάνει οτιδήποτε να φαίνεται λογικό. Μπορεί να ψάχνουμε ένα κουμπί σ' ένα νεκροταφείο ελεφάντων, αλλά ο Νιμόυ θα καθησυχάσει τις αμφιβολίες μας και τους φόβους μας. Θα ήθελα να τον έχω ψυχαναλυτή· θα έμπαινα στο γραφείο του αναστατωμένος, γεμάτος με τους συνηθισμένους μου υστερικούς φόβους, και κείνος θα τους εξαφάνιζε.

ΦΙΛ (υστερικά) : Λέοναρντ, ο ουρανός πέφτει στα κεφάλια μας!
ΣΠΟΚ (ήρεμα) : Όχι, Φιλ· απλώς κάηκε μια ασφάλεια.

Και θα ένιωθα καλά και θα έπεφτε η πίεσή μου και θα μπορούσα να συνεχίσω το μυθιστόρημα που έχω καθυστερήσει τρία χρόνια τώρα»

Φίλιπ Ντικ, από τα "δυο λόγια για το συγγραφέα" του Δημήτρη Αρβανίτη στο Ηλεκτρικό Πρόβατο
Πάσα ομοιότης με πρόσωπα και πράγματα της βλογόσφαιρας είναι τυχαία και δέον να αποδοθεί σε σύμπτωση (σοβαρολογώ).