Ακίνδυνη Παραβολή

Ότι ο Χριστός είχε άχτι τους Φαρισαίους είναι γνωστό. Εξίσου γνωστό είναι ότι διεκπεραίωσε ένα, ίσως το πλέον πετυχημένο, character assasination (μάλλον character genocide) με την απλή φράση «Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί».

Δεν είμαι τρελός να αμφισβητήσω, δημοσίως, τα δίκια του Χριστού. Ωστόσο, πάντα εν πνεύματι αγίω, αισθάνομαι την υποχρέωση να σταθώ δίπλα στον αδελφό μου όταν αυτός αδικείται. Μιλάω, όπως ασφαλώς δεν καταλάβατε, για τον Φαρισαίο της ομώνυμης παραβολής.

Η υποκρισία είναι άσχημο πράγμα. Αλλά ασχημότερο είναι να πετάς τη ρετσινιά του υποκριτή σε κάποιον που δεν είναι. Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι όλοι ανεξαιρέτως οι Φαρισαίοι ήταν υποκριτές, ο fictional Φαρισαίος της παραβολής ΔΕΝ ήταν. Γι' αυτόν ο Χριστός επεφύλαξε άλλο tagline, «πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται».

Είσαι ο γνωστότερος Φαρισαίος, ο ίδιος ο Χριστός σε αναφέρει σαν το αρχετυπικό παράδειγμα αλαζονείας. Όχι όποιας κι όποιας. Της αλαζονείας της αρετής. Γκουγκλίζεις για το άτομό σου και όλα τα λινκ επστρέφουν σελίδες για την υποκρισία. Θέλει πολύ να τρελαθεί ο άνθρωπος;

Ξεκινώ λοιπόν την εκστρατεία αποκατάστασης της τιμής και της υπόληψης του Φαρισαίου δημοσίευοντας μια αναθεωρημένη και εμπλουτισμένη εκδοχή της παραβολής. Επειδή η σύνδεση με τον Παναγιώτη Τρεμπέλα είχε προβλήματα, ενδεχομένως το απομαγνητοφωνημένο κείμενο να μην είναι πραγματολογικά ακριβές. Ωστόσο εγγυώμαι πως νοηματικά παραμένει ακέραιο.

Κατα Ακίνδυνον, κεφάλαιο ΙΗ'

10 Δύο μπλόγκερ ανέβηκαν στο ιερό της μπλογκόσφαιρας για να προσευχηθούν. Ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος Τελώνης.

11 Ο Φαρισαίος στάθηκε όρθιος, ώστε να φαίνεται καλά, και για να κάνει το κομμάτι του είπε πάνω-κάτω τα εξής: Σ' ευχαριστώ Θεε μου διότι δεν είμαι σαν τους άλλους μπλόγκερ που είναι φανατικοί, παράλογοι, λυσσασμένοι αλλά προπάντων βλάκες για να μην αναφέρω αυτό το μίασμα τον Τελώνη. Δηλαδή σε μια εποχή που κυριαρχούν οι ανθρώπινες αδυναμίες, τα ανθρώπινα λάθη, τα ανθρώπινα πάθη, εγώ Θεέ μου, εγώ κι ο εγωισμός μου, εγώ κι ο παράφορος έρωτας της ιδέας που έχω για τον εαυτό μου, εμεις λοιπόν Θεε προβάλλουμε ως πάλλευκοι και αμόλυντοι από τα σιχαμερά ελλατώματα που πατόκορφα σκεπάζουν τους αμαρτωλούς.

12 Αλλά Θεε δεν είναι μόνο ότι, εγώ και το εγώ μου, δεν έχουμε ελαττώματα. Όχι βέβαια, αν για κάτι καυχόμαστε είναι για το πλήθος των προτερημάτων μας. Κανένας δισταγμός, καμία αμφιβολία, κανένα έλεος δεν είναι ικανό να μας εμποδίσει στην πραγμάτωση του Νόμου. Ότι προστάζει ο Νόμος αυτο κάνουμε. Κάνουμε το Ορθό, δίχως αγάπη, δίχως συμπόνοια, δίχως άλγος.

13 Όσο ο Φαρισαίος παραληρούσε, μακριά στην άκρη του ναού της μπλογκόσφαιρας στεκόταν σιωπηλός ο Τελώνης. Με κλειστά τα μάτια και σηκωμένο το γιακά. Στο εμπιτριόφωνο ο Marvin Gaye τραγουδούσε Mercy, Mercy Me.